بررسی و تحلیل اعتمادگرایی از منظر گلدمن و پلنتینگا

بر اساس بررسی و تحلیل دو نظریة مهم اعتما‌دگرایی فرایندی آلوین گلدمن و فضیلت‌محور  آلوین پلنتینگا، می‌توان صورت‌بندی کلّی‌ای از نظریه‌های اعتمادگرایانه ارائه داد و بر این اساس وجوه تمایز این نظریه‌ها از نظریه‌های درون‌گرایانه و سایر نظریه‌های برون‌گرایانه را تعیین کرد. مؤلفه‌های مشترک نظریه‌های اعتمادگرایانۀ فرایندی گلدمن و فضیلت‌محور پلانتینگا عبارت‌اند از: مؤدی به صدق بودن، عدم لزوم آگاهی فاعل شناسا به ماهیت باور، جایگزینی ارزشمند بودن فرایند و ابزار ادراکی باور به جای ارزشمند بودن باور، ناوظیفه‌گرا بودن، توجه به عوامل معرفتی و غیرمعرفتی بیرون از باور، توجه به ویژگی‌های فاعل شناسا و محیط شکل‌گیری باور، وسعت دامنة معرفت، اجتماع محور بودن و نتیجه‌گرا بودن. نظریه‌های اعتمادگرایانه با این شاخص‌ها از دو دسته نظریه‌های درون‌گرایانه و سایر نظریه‌های برون‌گرایانه متمایز می‌شوند. درعین حال باید توجه داشت که نظریه‌های اعتمادگرایانه با اخذ مؤلفه‌های هنجارمندی، نظام صدق ساز، مطابقت با واقع و باورهای پایۀ خطاپذیر به برخی از نظریه‌های مبناگرایانه گرایش پیدا می‌کنند. نظریة پلنتینگا با لحاظ مؤلفه‌هایی- همچون فضایل معرفتی، موفقیت و تکامل- مشابه نظریه‌های مبتنی بر فضیلت است و نظریة گلدمن با در نظر گرفتن ارتباط علّی امر واقع با باور، به نظریه‌های طبیعت‌گرایانه نزدیک می‌شود.